برای درک بهتر این مطلب، پیشنهاد ما به شما این است که ابتدا مقاله چگونه تقاضای خود را مطرح کنیم را مطالعه کرده و سپس در ادامه به خواندن این مقاله بپردازید.

تقاضای صداقت

پس از ابراز واضح خود و شنیدن آنچه شنیده شده است، غالباً مشتاقیم عکس العمل دیگران را نسبت به گفته هایمان بدانیم.

معمولاً پاسخ صادقانه ای که ما دوست داریم بشنویم سه جنبه دارد:

• وقتی ما آسیب پذیری خود را ابراز کردیم، معمولاً می خواهیم بدانیم احساس شنونده چیست.

• شنونده چه فکر می کند.

• آیا شنونده تمایل به اقدام خاصی دارد.

احساس شنونده چیست؟

بعضی وقتها دوست داریم بدانیم آنچه گفته ایم چه احساساتی را بر می انگیزد و همچنین دوست داریم بدانیم دلایلی که آن نوع احساسات را بر می انگیزد چیست؟

ممکن است تقاضای خود را با چنین جمله ای بیان کنیم:

” دوست دارم بدانیم درباره آنچه الان گفتم شما چه احساسی دارید و دلیل احساسی که دارید چیست؟ ”

شنونده چه فکر می کند.

گاهی دوست داریم تفکرات شنونده در مقابل گفته هایمان را بدانیم.

در چنین موقعیتی بسیار مهم است که مشخص کنیم مشتاقیم چه فکری را بدانیم.

مثلاً به جای جمله: ” دوست دارم نظرتان را درباره گفته های خود بشنوم” می توانید بگویید:

” آیا پیش بینی می کنید پیشنهاد من پذیرفته شود؟ اگر پذیرفته نمی شود شما فکر می کنید چه چیزی مانع است؟ ”

اگر ما مشخص نکنیم که کدام فکر را می خواهیم بشنویم ممکن است شخص پاسخی طولانی درباره افکاری دهد که شما به دنبال شان نیستید.

آیا شنونده تمایل به اقدام خاصی دارد.

بعضی مواقع دوست داریم بدانیم آیا شنونده به انجام آنچه توصیه کرده ایم تمایلی دارد؟

چنین تقاضایی می تواند اینگونه گفته شود:

” دوست دارم به من بگویید آیا مایلید جلسه را یک هفته به تعویق بیندازید؟ ”

استفاده از ان وی سی ایجاب می کند از شکل خاص صداقتی که مایلیم دریافت کنیم آگاه باشیم و تقاضا برای صداقت را با زبانی قابل درک و واضح بیان کنیم.

طرح تقاضا در گروه

بسیار مهم است که واضح و روشن از گروه بخواهیم پس از مشاهده آنچه ما ابراز می کنیم، آنچه را درک می کنند صادقانه بیان کنند.

وقتی برای خودمان واضح و مشخص نکنیم که به دنبال چه نوع پاسخی هستیم ممکن است گفتگویی بی هدف را آغاز کنیم که بدون تحقق نیازهای طرفین به پایان برسد.

وقتی ما گروه را مخاطب قرار می دهیم بدون آنکه روشن کنیم، در مقابل چه می خواهیم، اغلب بحثی بی حاصل در پی خواهد آمد.

به هر حال حتی اگر یک نفر به اهمیت وضوحِ آنچه در مقابل می خواهند آگاه باشد می تواند این آگاهی را در گروه گسترش دهد.

در گروه، وقتی گویندگان مطمئن نیستند که در ازای آنچه می گویند چه می خواهند وقت زیادی تلف می شود.

تقاضا در مقابل درخواست آمرانه

وقتی دیگران باور دارند در صورت عدم اجابت تقاضا، سرزنش یا تنبیه می شوند تقاضاها به صورت درخواست آمرانه شنیده خواهد شد.

و وقتی مردم تقاضای ما را درخواست آمرانه می شنوند فقط دو گزینه می یابند: تسلیم یا شورش

به هر حال تقاضای فرد، اجبار شنیده می شود و توانایی شنونده برای پاسخ محبت آمیز به تقاضا، کاهش می یابد.

وقتی طرف مقابل در گذشته به تقاضاهای ما پاسخ نداده باشد و ما او را سرزنش کرده باشیم، احتمالاً حالا تقاضاهای ما را فقط به صورت درخواست آمرانه می شنود.

همچنین ما تاوان استفاده دیگران از این روش را نیز می پردازیم.

هر چه افراد به خاطر ندادن پاسخ تقاضاهای دیگران بیشتر شرمنده یا غرق احساس گناه شده باشند، احتمال اینکه احساس های منفی را به ارتباطات بعدی منتقل کنند و هر تقاضایی را درخواست آمرانه بدانند، بیشتر است.

چگونه یک تقاضا را از یک درخواست آمرانه تشخیص دهیم؟

وقتی تقاضای گوینده اجابت نمی شود عکس العمل او را مشاهده کنید.

یک درخواست آمرانه، تقاضایی است که بعداً گوینده انتقاد یا قضاوتش کند.

اگر گوینده بار گناه ایجاد کند، یک درخواست آمرانه خواهد بود

اگر گوینده نسبت به نیازهای دیگران همدلی نشان دهد یک تقاضا خواهد بود.